چکیده

ویلفرد کنت‌ول اسمیت یکی از دین پژوهان و اندیشمندان بزرگ قرن بیستم به شمار می آید. این پژوهش به بررسی دین شناسی و رویکرد او به دین، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با مراجعه به آثار او می پردازد. دین پژوهی در نظر اسمیت مطالع? اشخاص و ایمان آنهاست. از دیدگاه اسمیت باید از رویکردها و روش های مختلف برای درک و شناخت زندگی دینی بشر استفاده کرد. البته او در نوشته هایش اغلب رویکردهای پدیدارشناختی، مقایسه ای و تاریخی را به کار می گیرد. از ویژگی های رویکرد اسمیت به دین می توان شخص گرایی و انسان محوری، موضوع محوری و پرهیز از تاکید بیش از حد بر روش، کثرت گرایی روشی، تاکید بر رویکرد مبتنی بر گفتگو و روش پرسش از خود افراد دیندار و استفاده از روش معرفت شناختیِ خودآگاهی انتقادی جمعی را نام برد. اسمیت به عنوان یک دین پژوه و متالّه با دغدغ? برقراری صلح و آشتی میان هم? افراد بشر از ملیت ها و دیانت های مختلف، بر وحدت جامع? بشری تاکید می کند و به دنبال یک الهیات جهانی بر مبنای ایمان و وحدت تاریخ دینی بشر است. در نظر او دین عبارت است از ایمان و سنت انباشته. ایمان، پاسخ شخصیِ انسان به امر متعالی است که غیر قابل مشاهده، امری مشترک در هم? انسانها و متمایز از باور است. سنت انباشته صورت و تجلی ایمان است که امری تاریخی، قابل مشاهده و متنوع است. اسمیت طرفدار کثرت گرایی دینی است. او راه رسیدن به الهیات جهانی را گفتگوی بین ادیان بزرگ جهان و مطالع? مقایسه ای سنت های دینی جهان می داند.

دریافت پایان نامه 

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!