دریافت کننده سومین دوره جایزه جهانی علوم انسانی اسلامی روش رایج اجتهاد حوزوی را برای توسعه علوم انسانی اسلامی کافی ندانست و بر لزوم همکاری دانشگاهیان در این عرصه تأکید کرد.
حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه در اختتامیه چهارمین کنگره بین المللی علوم انسانی اسلامی و اهدای سومین دوره جایزه جهانی علوم انسانی اسلامی با اشاره به تجربه ۲۰ ساله خود در علوم اسلامی و انسانی، اظهارکرد: باید یک تعریف و ساختار و روش جدیدی از حکمت اسلامی ارائه شود.
وی افزود: فلسفه رایج به فلسفه هستی، فلسفه نفس، خدا و دین پرداخته است؛ در حالی که فلسفه‌های تاریخ ، فلسفه‌های اجتماعی و فلسفه‌های بسیار دیگری است که باید به آنها پرداخته شود. این محقق و نویسنده کشورمان با اشاره به روند مطالعاتی خود افزود: یک نگاه درجه دوم به خود علوم انسانی در روش مطالعاتی خود لحاظ کردیم که وقتی می‌گویم علوم انسانی مقصود چیست و این علوم در غرب چه کاری انجام می‌دهد.
خسروپناه تاکید کرد: فسلفه علوم انسانی در غرب توصیف انسان مطلوب، انسان محقق و تغییر انسان محقق به انسان مطلوب را برعهده دارد.
دریافت کننده سومین دوره جایزه جهانی علوم انسانی اسلامی با اشاره به اهمیت نقش ایدئولوژی‌های اجتماعی بر علوم اجتماعی موجود، تصریح کرد: بر این مبنا به این نتیجه رسیدیم که باید به دنبال یک متدولوژی جدید در علوم انسانی اسلامی باشیم.
وی افزود: روش اجتهادی فعلی نقص دارد و به همین دلیل روش حکمی و روش اجتهادی را تدوین کردیم، اجتهاد معارف در حوزه‌های علمیه تنها می‌تواند در توصیف انسان مطلوب و آن هم بخشی از انسان مطلوب کمک کند.
به گفته وی، بخشی مهمی از علوم انسانی توصیف انسان محقق است که برای آن نیاز به قسم دیگری از علوم داریم.
وی افزود: روش مورد نیاز، غیر از توصیف انسان محقق نهادسازی و ساختارسازی از جمله نهاد و سازمان‌هایی همچون بیمه، مالیات و سایر نهادهای اجتماعی را تولید می‌کند، ما در علوم انسانی اسلامی تنها نباید به توصیف انسان مطلوب بپردازیم واضح است که این کامل نیست و نیاز به نهادسازی داریم.
خسروپناه با بیان اینکه نیاز به اجتهاد قسم چهارمی برای نهادسازی نیز وجود دارد، تصریح کرد: برای تولید علوم انسانی اسلامی لازم است که حتما شخص مجتهد باشد اما این وظیفه تنها برعهده حوزویان نیست و این روش رایج امروزی در حوزه‌ها کامل نیست.
وی افزود: این تنها بخشی از نیاز علوم انسانی اسلامی را تامین می‌کند، برای نمونه جایی که می‌خواهیم در مورد ازدواج و طلاق بپردازیم نیاز به تحقیقات میدانی داریم و روش رایج حوزه جواب نمی‌دهد و اینجاست که دانشگاهیان باید ورود پیدا کنند.
خسروپناه تولید علوم انسانی اسلامی را مجموعه ای دانست که با یک نگاه پروسه ای باید شکل پیدا کند که بخشی از آن بر عهده حوزویان و بخشی برعهده دانشگاهیان است.
وی همچنین از انتشار اثر خود با عنوان «گفتارهایی در فقه و فلسفه علوم اسلامی و انسانی» خبر داد و افزود: در این اثر مدیریت تحول در علوم انسانی و اسلامی و نقش حوزویان و دانشگاهیان در آن تعریف شده است.
بدون دیدگاه