به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی به نقل از ایکنا از خراسان رضوی، سیدعلیرضا واسعی، عضو هیئت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی، در نشستی از سلسله نشست‌های قرآن و تمدن با موضوع «عدالت، پایه قوانین» که به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: در فرهنگ دینی بر این نکته تأکید شده که اگر قوانین از سوی خداوند فرو فرستاده شده باشد، بهترین زندگی را برای آدمیان رقم می‌زند.

وی بیان کرد: با توجه به اینکه خداوند هیچ نفعی از زندگی آدمیان نمی‌برد و برای خداوند همه انسان‌ها ارزشمند هستند، به همین دلیل آنچه به عنوان حکم الهی و قانون خداوندی فرو فرستاده می‌شود، منافع همه آدمیان را در بر دارد و برخلاف قوانینی است که از سوی انسان‌ها وضع می‌شود و انسان در تعارض، منفعت خود را بر منفعت دیگران ترجیه می‌دهد.

عضو هیئت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی افزود: به همین دلیل است که آدمیان وقتی می‌خواهند قانونی را وضع کنند، به‌گونه‌ای عمل می‌کنند که منفعت عده‌ای را بیشتر تضمین می‌کند، البته امروزه راهکارهایی وجود دارد که مانع چنین رویکردی می‌شوند و اجازه نمی‌دهند هر قانونی وضع شود و یا قانونی شکل گیرد که منافع عده‌ای بر دیگران ترجیح داده شود.

واسعی ابراز کرد: از این‌رو می‌توان متوجه شد که اگر قانونی به نام قانون خداوند و حکمی به نام حکم الهی در جامعه وجود داشته که به نحوی تبعیض را دامن می‌زند و یا بر خلاف عدالت است، قطعاً حکم آسمانی نیست و باید در آن تردید کرد و آن را کنار گذاشت.

وی بیان کرد: در قرآن حتی برای پیامبر(ص) نیز حق متفاوتی در نظر گرفته نشده است. البته که ایشان به عنوان رسول و پیامبر دارای مأموریت‌ها و وظایفی هستند، اما به عنوان شهروند در جامعه‌ای که زندگی می‌کنند، زندگیشان همانند دیگران است و همانند دیگران نیز از حقوق اجتماعی برابری برخوردار هستند.

عضو هیئت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی در پایان تصریح کرد: به همین دلیل در قرآن آمده است که ای پیامبر(ص) تو بر دیگران هیچ سلطه‌ای نداری، تو به عنوان کفیل دیگران نیستی، تو یک انسان ناصح و و مذکر هستی و حکم الهی نیز حکم برابرانه، عادلانه و حکیمانه است که منافع همه انسان‌ها را تضمین می‌کند، بنابراین قوانینی که نتواند چنین چیزی را دنبال کند بی تردید قوانین الهی نخواهد بود.