به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اسلام تمدنی، مقاله علمی- پژوهشی تبیین مفهومی زنجیرۀ غذایی بر اساس شاخصهای غذای طیّب در قرآن کریم نوشته حسین زمانی، سارا ناجی طبسی، حسین افخمی روحانی، سیّدمصطفی احمدزاده و مصطفی شهیدی نوقابی در مجله علمی پژوهشی پژوهش در دین و سلامت (دوره ۶, شماره ۲ (۱۳۹۹) )منتشر گردید.
چکیده:
سابقه و هدف: طراحی فرایندها و نظامهای تمدنی بر اساس مبانی قرآنی یکی از مسائل اصلی حوزههای معرفتی و مدیریتی در جامعۀ اسلامی است. تغذیه از حیاتیترین فرایندهای زندگی است و بر اساس مبانی اسلامی در تأمین سعادت دین و دنیای انسان نقش کلیدی دارد. از دیدگاه جهان‌بینی اسلامی، تغذیه بر جسم، فکر و ایمان انسان اثر می‌گذارد. ازاین‌رو، هدف این پژوهش تبیین مفهومی زنجیرۀ غذایی بر اساس شاخص های غذای طیّب در قرآن کریم بود.
روش کار: این پژوهش از نوع تحلیل محتوای کیفی است که در آن به استناد آیات قرآن کریم و با تکیه بر تفاسیر به یکی از جنبه‌های مغفول تغذیه پرداخته شده است. برای تحلیل واژۀ طیّب، نخست معنای لغویِ آن در آثار لغت شناسان بررسی شد و از مجموع آرای آنان معنایی جامع و مانع به دست آمد. برای دستیابی به استاندارد غذای طیّب، این واژه در قرآن کریم تحلیل و بررسیِ معناشناختی شد و از طریق ترسیم شبکۀ معنایی، هستۀ معناییِ آن استخراج و بر پایۀ آن، شاخصهای غذای طیّب استخراج شد. مؤلفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.
یافته‌ها: غذای طیّب غذایی پاک و تکوینی است که با ساختار بدن هماهنگی کامل دارد و لذت بخش، مطابق با ذائقه، مطبوع، دارای اثر مفید و سازنده برای جسم و روح و غیرمضر و غیرمخرب است. حلال چیزى است که ممنوعیتى نداشته باشد و طیّب به چیزهاى پاکیزه گفته مىشود که موافق طبع سالم انسانى است، نقطۀ مقابل خبیث که طبع آدمى از آن تنفر دارد. از نظر مفهومی، غذای طیّب غذای حسن، مفید، سالم و بدون ضرر، حلال، پاک، متناسب با مزاج، بدون آلودگی ظاهری و باطنی و غذایِ با ارزشِ غذایی کامل است.
نتیجه‌گیری: شاخص های غذای طیّب عناصر اصلی استانداردی جامع و فرایندی برای کل زنجیرۀ تولید تا مصرفِ مواد غذایی است که استانداردی با کیفیت برتر برای بهینه سازی فرایندهای غذایی محسوب می‌شود.
بدون دیدگاه