حجتالاسلام صافی گلپایگانی:
آیت‌الله صافی ۷۰ سال توفیق پاسخ به استفتاء داشت
حجتالاسلام والمسلمین حسن صافی گلپایگانی، استاد حوزه علمیه با بیان اینکه والد مرحوم ما ۷۰ سال توفیق پاسخگویی به استفتائات را در بیوت آیات بروجردی، گلپایگانی و در دوره مرجعیت خودشان را داشتند، گفت: به واسطه عنایت الهی در بهبود بیماری چشم‌درد تا آخرین لحظات عمر با کتاب مانوس بود.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به نقل از خبرنگار ایکنا، حجتالاسلام والمسلمین حسن صافی گلپایگانی، استاد حوزه علمیه و فرزند آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، امروز ۲۰ بهمن ماه در نشست علمی «سیره علم‌ورزی طلبگی فقیه مهدوی(عج)»، که از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در قم برگزار شد، گفت: آیت‌الله العظمی صافی شخصیتی جامع داشت و مصداق واقعی «کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم» بودند و تواضع و معنویت و رفتار و کردار ایشان همگی برای ما درسآموز است.
وی افزود: بنده به خاطر اینکه فرزند ایشان هستم این اوصاف را بیان نمی‌کنم بلکه واقعا واجد این صفات بودند و لحظه‌ای از زندگی خودشان را به بطالت و بیهودگی نگذرانند و حتی تا آخرین لحظات عمر هم اینطور زندگی کردند.
حجتالاسلام صافی گلپایگانی افزود: بنده با اطباء صحبت می‌کردم که ایشان حتی در دوره کرونا، بیمار نشدند و ناراحتی پیدا نکردند و مدت مدیدی هم در اواخر در منزل بودند و بیرون نمی‌رفتند ولی افسرده نشدند و علتش این بود که با کتاب و قرآن و ادعیه مانوس بودند.
وی تاکید کرد: تا دم آخر که حالشان خراب شد در حال مطالعه کتاب بودند و به ما هم سفارش می‌کردند که مطالعه داشته باشید و وقتی طلبه یا غیر طلبه از کنار ایشان رد می‌شد و کتابی در دست داشت فورا کتاب را می‌گرفتند تا ببینند محتوای آن چیست.
عنایت الهی
استاد حوزه علمیه گفت: حتی تا آخر عمر کتاب‌هایی را که خطوط ریزی هم داشت، می‌توانستند بخوانند و به خاطر عنایت الهی، مشکل بینایی نداشتند. ایشان به چشم درد شدیدی مبتلا شده بود که اطباء نتوانستند بیماری او را رفع کنند، حتی پسرعموی ایشان که استاد دانشگاه بود هم نتوانست کاری برای ایشان بکند.
فرزند آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی تصریح کرد: یک وقتی صحبت از محدث قمی(صاحب مفاتیح) شد که بیماری برای ایشان یا فرزندشان پیش آمده بود و ایشان مایعی را درست کرده بود و با انگشت به فرزند خورانده بود و او شفا گرفت و وقتی پرسیدند فرموده بود که من حدیث به آن خوانده‌ام و شفا در آن است.
حجتالاسلام صافی گلپایگانی بیان کرد: وقتی این بحث مطرح شد والده ما به پدرم گفتند شما هم که کتاب حدیث نوشته‌اید شما هم این کار را کنید و خدا شاهد است همان موقع ایشان انگشتشان را با نیت شفا به چشم مالیدند و تا آخرین لحظات عمر هم هرگز بیماری چشم نگرفت و حتی خطوط ریز را می‌توانستند بخوانند و احساس خستگی هم نداشتند.
تواضع در بوسیدن دست طلبه سیاه‌پوست
وی افزود: همه اینها عنایات امام زمان(عج) و به خاطر اخلاص ایشان بود. پدر مرحومم زندگی خاصی داشتند و گفتن این موارد برای حوزویان و طلاب بسیار مفید است؛ برخی سخن از اخلاق می‌گویند و به نظر بنده، اخلاق همین چیزها است؛ وقتی ایشان دست طلبه سیاه پوست را بوسیدند چه بازتابی در جهان داشت در حالی که همان موقع در آمریکا یک سیاه‌پوست را کشتند.
وی اضافه کرد: اینها به خاطر تواضع آن مرحوم و روحیه تقوای ایشان بود؛ ایشان احترام زیادی برای طلاب و علما و به خصوص استادانشان قائل بودند. عکسی از ایشان وجود دارد که درب خانه آیت‌الله العظمی بروجردی را می‌بوسند و می‌فرمودند این خانه محترم است.
حجتالاسلام صافی گلپایگانی بیان کرد: مرحوم والد ما تعریف کردند که ۱۰ _ ۱۵ سال قبل خوابی دیدند که آیت‌الله بروجردی شمعی در دست گرفته بودند در حالی که ناراحت بودند و پرسیدم آقا چرا ناراحتید؛ فرمودند می‌ترسم این شمعی که روشن کرده‌ام خاموش بشود و عرض کردم این شمع را به من بدهید تا نگهدارم و همینطور هم شد و ایشان آثار علمای بزرگ و آیت‌الله بروجردی را حفظ کردند.
وی افزود: از خصوصیات مهم ایشان این بود که خداوند عنایتی به ایشان کرده بودند که بیش از ۷۰ سال پاسخگوی استفتائات مختلف بودند. ۳۳ سال در زمان حضور آیت‌الله العظمی بروجردی و بعد در زمان آیت‌الله العظمی گلپایگانی هم عمده استفتائات آن مرحوم را والد ما جواب می‌دادند تا به دوره خود ایشان رسید و خداوند عمری طولانی به ایشان بخشید و تا آخر عمر هزاران استفتاء را جواب دادند که مصداق حل مشکل مردم بود و چقدر از اختلافات خانوادگی و افراد را با پاسخ به این پرسش‌ها حل کردند.
حجتالاسلام صافی گلپایگانی با اشاره به همایشی که قرار است در آینده به مناسب بزرگداشت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی برگزار شود، تصریح کرد: من از همه دست‌اندرکاران این همایش تقدیر می‌کنم و چنین مراسمی باعث عزت تشیع و معرفی بیش از پیش عالمان بزرگ است.
امداد غیبی در زندگی و بعد از وفات
وی افزود: به تعبیر برخی بزرگان یک مدیریتی فراتر از عالم مادی امورات مرتبط با ایشان را هدایت می‌کرد و نمونه آن را در تشییع جنازه ایشان و انتقال به کربلا شاهد بودیم و امروز هم مرقد ایشان در کربلا تبدیل به زیارتگاه عاشقان امام حسین(ع) شده است. عراقی‌ها و ایرانی‌ها و از همه کشورهای اسلامی زائرانی که به کربلا می‌روند سر مقبره ایشان هم می‌روند؛ ایشان خدایی بود و برای غیرخدا کاری نکرد و خدا هم پاداش زحمات ایشان را داد کما اینکه خداوند فرموده است: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا. کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى دهد .
بدون دیدگاه