معاون دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد عنوان کرد: در جوامع مختلف نگاه نمادین به حجاب تبدیل به سنت می شود و این سنت هر آن چه که خارج از آن نماد باشد را بی حجابی می بیند.

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اسلام تمدنی، حجت الاسلام دکتر مهدی ابراهیمی در سومین پیش نشست «عفاف و حجاب در بیمارستان ها و مراکز درمانی با رویکرد آسیب شناسی» که صبح امروز در دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد، بیان کرد: نمادهای پوشش خوب و بد در جامعه با تلفیق حکم شرعی و پوشش عرفی در ذهن مردم نقش می بندد و عموم مردم نیز حجاب را با نمادها و نه حدود و صغور فقهی به فرزندان خود می آموزند.

وی ضمن متفاوت خواندن حجاب در متون دینی با برداشت های جوامع مختلف از آن، ابراز کرد: حجاب یک جنبه شرعی و اجتهادی و یک جنبه سنتی و اجتماعی دارد؛ در جوامع مختلف نگاه نمادین به حجاب تبدیل به سنت می شود و این سنت هر آن چه که خارج از آن نماد باشد را بی حجابی می بیند.

استاد گروه معارف اسلامی و اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به برخی از الزامات شرعی و عرفی حجاب در مراکز درمانی، عنوان کرد: تدوین آئین نامه ها و الزامات قانونی برای مراکز درمانی در زمینه عفاف و حجاب نیازمند شناخت و درک دقیقی از فعالیت ها و بخش های مختلف آن هاست و بدون شناخت محیط نمی توان تصمیمات کارسازی گرفت.

حجت الاسلام ابراهیمی احترام به فرد و اختیار او، سودمندی، عدم ضرررسانی و عدالت را اصول چهارگانه اخلاقی مربوط به حقوق بیماران برشمرد و افزود: حجاب یکی از احکام قطعی دین اسلام است و برای پوشش که موضوعی با زمینه های فرهنگی و اجتماعی است، تعیین تکلیف کرده است.

وی با اشاره به آیه ۳۱ سوره نور در مورد علت افزوده شدن بر ابهام عرصه هایی چون عفاف و حجاب، موسیقی و سینما، ابراز کرد: چندبعدی بودن و عدم وجود همت جدی در مورد مقوله هایی مانند عفاف و حجاب، تعیین تکلیف آن ها را با چالش هایی اساسی مواجه ساخته است.

معاون دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با تأکید بر این که در محیط های مختلف یک جامعه واحد، عرف ها و قواعد متفاوتی پابرجاست، گفت: بسیاری از فتاوای مراجع تقلید ناظر به عرف و شرایط مکانی و زمانی و موقعیت است.

حجت الاسلام ابراهیمی با اشاره به ارتباط قاعده های لاضرر، اضطرار و لاحرج با قواعد عفاف و حجاب در مراکز درمانی و تقدّم حفظ سلامتی بر امور دینی، عنوان کرد: اسلام یک دین آسان گیر و البته دقیق است و با در حرج افتادن مسلمین موافق نیست؛ احکام دینی زمانی که آسیب رسان باشند یا احتمال آسیب رسانی آن ها وجود داشته باشد، حذف و یا جایگزین می شوند.

وی با تأکید بر این که پوشش شرعی هیچگونه مانعیتی برای فعالیت در محیط های درمانی ایجاد نمی کند، ابراز کرد: رعایت سادگی در پوشش از سوی کارکنان نهادهای درمانی به لحاظ اجتماعی و بهداشتی یک اصل است.

استاد گروه معارف اسلامی و اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: اولویت دادن به پوشش های سنتی به نام حجاب شرعی نزد جمعی از متدیّنین در برخی موارد باعث سردرگمی و یا کندی فعالیت های درمانی می شود.

حجت الاسلام ابراهیمی با بیان این که رعایت حقوق شرعی و کمک به انجام امور عبادی بیمار در تمام دنیا جزء حقوق بیمار شمرده می شود، ابراز کرد: پزشکان حق ندارند اعتقادات خود را بر بیمار تحمیل کنند و مجاز به تبلیغ دیدگاه های اعتقادی خود نمی باشند.

 وی هم چنین تصریح کرد: در برخی موارد عدم آگاهی بیماران از نکات دقیق بهداشتی باعث عدم انجام صحیح تکالیف دینی می شود.

معاون دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پایان ضمن انتقاد از معماری و نوع ساخت بیمارستان ها و مراکز درمانی و تضادهای آن با اصول اخلاقی، گفت: رعایت ارزش های اخلاقی و عفت در رفتار و گفتار، مهم ترین اصل در مراکز درمانی و مقدم بر سایر اصول است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *