سده چهارم وپنجم هجری که عصر شکوفایی تمدن اسلامی است، خیزش علمی شیعه نیز به اثبات رسیده است. با توجه به لزوم محدود کردن موضوع پژوهش بررسی آن خیزش علمی به آثار شیخ مفید به عنوان نماد جامعه علمی شیعه منحصر شده و مسئله ای چنین را سامان داده که: در چه بافتار درونی و بیرونی جامعه شیعه به خیزش علمی رسید و شیخ مفید چگونه نماینده این خیزش گردید.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اسلام تمدنی، سومین جلسه از سلسله دیدارهای گفت وگو با اعضای هیأت علمی، محققان و مولفان آثار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در هفته پژوهش سال ۱۳۹۸ تحت عنوان «با اصحاب قلم» برگزار گردید.
این جلسه به دیدار با دکتر محمد باغستانی مدیر گروه و عضو هیأت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی و مولف کتاب بافتارهای خیزش علمی شیعه در سده های چهارم و پنجم قمری با تاکید به آثار شیخ مفید اختصاص داشت.
وی هدف این پژوهش را دستیابی به افزایش غنای ادبیات پژوهشی کلاسیک در قلمرو موضوع پژوهش، درک تأثیر زمینه ها وشرایط اجتماعی و اجزاء و عناصر سازنده هر دوره تاریخی و روند پیدایش، گسترش و رشد جریان علمی و ظهور نخبگان و چگونگی تبدیل شیخ مفید به عنوان نماد خیزش علمی شیعه در آن دوره دانست.
در معرفی پشت جلد این کتاب، چنین آمده است:
در این کتاب با مفروض انگاشتن خیزش علمی شیعی در عصر شکوفایی تمدن اسلامی(سده های چهارم وپنجم ه.ق) به استناد شواهد تاریخی، کوشش شده تا به بررسی وتحلیل زمینه های بافتاری درونی(جامعه اقلیت شیعه) و بیرونی(اکثریت اهل سنت) مؤثر بر این خیزش علمی، و ارائه مستند جلوه ها و مظاهر آن، شیخ مفید (۳۳۶-۴۱۳ ه.ق) به دلایلی چون برخورداری از پرورش در فضای فکری همزمان در جامعه اقلیت شیعی و اکثریت اهل سنت و نیز دستآوردهای گسترده علمی (تدوین ۲۰۰ رساله و کتاب در چهار دانش مهم دینی آن روزگار یعنی کلام و فقه و اصول فقه و تاریخ و ابداع و نوآوری های گوناگون در هر یک از آن ها و نیز سازمان دهی مکتب اجتهادی شیعی و تبدیل آن به یک جریان پیوسته ی تاریخی که تا کنون ادامه یافته) به عنوان نماد خیزش علمی شیعه معرفی گردیده است.
بدون دیدگاه