میرزا ابوالقاسم قمی معروف به میرزای قمی(۱۱۵۱-۱۲۳۱ ﻫ ق) از داشنمندان برجسته علوم فقه و اصول فقه شیعه است که عمق و دقت‌نظری که در ارائه مباحث داشته است سهمی بسزا در ترویج علوم فقه و اصول فقه داست است. وی در عصر خود الگوی ساده‌زیستی و اجتهاد در فراگیری علم، تقوا و پارسایی است. و همین خصوصیات است که آثار علمی او را نزد دیگر عالمان شیعی مورد توجه و تفاهم قرار داده است تا آنجا که برخی از آثار او به عنوان کتابهای درسی در حوزه‌های علمیه مورد استفاده قرار می‌گرفته است. کتاب حاضر مجموعه‌ای از نگاشته‌های این فقیه شیعی در علم فقه است که حول موضوعاتی چون: بیع فضولی، برخی از احکام بیع و شرط، درسنامه حکمی و موضوعی پیرامون غناء، ازدواج با دختر نابالغ، اقرار به طلاق، قضاوت، ارث، زکات، شیربها، شرط ضمن عقد، و… می‌باشد و هر کدام از این موضوعات دربردارنده نکته‌های دقیق و عمیق فقهی است که نتیجه تلاش و نکته‌سنجی و ژرف‌اندیشی این عالم فرهیخته است. مجموعه این رسائل به خاطر حجم بسیار آن در دو مجلّد عرضه شده است.
مطالب مرتبط ...
امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!