عضو هیأت علمی پژوهشکده اسلام تمدنی مطرح نمود:
آقایان! امامان که خدا نیستند!
سیدعلیرضا واسعی: امامان که در اندیشه شیعیان، جانشینان پیامبرند، همانند او انسان والا و صد البته آفریده خداوندند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، سیدعلیرضا واسعی، عضو هیأت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی در گفتگویی با واحد اطلاع رسانی پژوهشکده با موضوع امامان که خدا نیستند گفت: امروزه که به یمن شبکه های اطلاع رسانی و شیشه ای شدن زندگی ها، دیگر سخنی پستویی و رازینه وجود ندارد و هر سخن و سخنرانی ای به سرعت در اختیار همگان قرار می گیرد، بی آنکه راهی برای جلوگیری از انتشار آنها وجود داشته باشد. در این بستر، گاه سخنانی از برخی منبرنشینان انعکاس پیدا می کند که به شدت با مبانی اعتقادی اسلامی/شیعی فاصله دارد و سوگمندانه هر روز بر شمار این یاوه گویان افزوده می شود و گویا به هیچ طریقی نمی توان مهارشان کرد؛ از رازق خوانی امامان تا نقشی که در آفرینش هستی یا پیروی خداوند از خواست آنان ذکر می کنند؛ سخنانی که بی گمان جز کفرگویی و غلو نیست.
واسعی افزود: با این که این گروه از دستاریان، اهل مطالعه، گفت و گو یا شنیدن حق نیستند و فقیهان مرجع نیز سخنی بر زبان نمی آورند، اما سکوت در مقابل آنان خیانتی به مذهب و اعتقادات و فرهنگ شیعی/انسانی است، از این رو به استناد گفتاری از امام رضا(ع) که در رد باورهای غالیانه مدعیان زمانه اش بیان شد، غیر شیعی بودن ادعاهایشان نشان داده می شود.
وی گفت: شیخ صدوق در کتاب الاعتقادات فی دین الامامیه، ص ۹۵ به بعد، ذیل باب الاعتقاد فی الغلو و التفویض، به روایتی از آن حضرت اشاره می کند که به لحاظ محتوا، همسویی تام و تمام با اندیشه قرآنی و بنیادهای اسلامی دارد. شیخ با استناد به آیات ۷۹-۸۰ آل عمران و نیز آیه ۱۷۱ سوره نساء که در آنها آدمیان از غلو و نسبت خدایی دادن به پیامبران پرهیز داده شدند، به بندگی و میرایی یکایک معصومان اشاره می کند، سپس حدیثی از امام می آورد که آشکارا از سخنان غلو آمیز تبری می جوید. او می نویسد: امام در دعای خویش، پس از ذکر این فراز: اللهم إنی أبرأ إلیک من الحول والقوه ، فلا حول ولا قوه إلا بک، می گفت:
◀️خداوندا، من از کسانی که چیزی را برای ما می خوانند که حق ما نیست، به درگاه تو برائت می جویم.
◀️خدایا من از آنان که چیزهایی در باره ما می گویند که ما خود در درون خود آنها را نمی گوییم و به آن باور نداریم، به تو برائت می جویم.
◀️خداوندا آفرینش و امر هستی برای توست و ما تو را می پرستیم و از تو یاری می جوییم.
خدایا تو آفریدگار ما و آفریننده پدران پیشین و پسین ما هستی.
◀️خدایا، ربوبیت و پروردگاری تنها شایسته توست و الوهیت و خداوندی جز سزاوار تو نیست، پس لعنت تو بر مسیحیانی که عظمت تو را کوچک شمردند و نیز بر کسانی از آفریدگانت که با آنان همسویی یافتند.
◀️آفریدگارا، ما بنده تو و فرزندان بندگان تو هستیم که هیچ اختیاری بر خویشتن در نفع و ضرر و زندگی و رستاخیزی نداریم.
◀️خدایا، از کسانی که گمان دارند ما اربابیم (مقام ربوبی و پروردگاری داریم)، برائت می جوییم، هم چنین از کسانی که آفرینش را به ما نسبت می دهند و تصور می کنند رزق و روزی بر دوش ماست، ما از آنان برائت می جوییم، همان گونه که عیسی از نصاری برائت جست.
◀️خدایا ما آنان را به چیزهایی که می گویند، فرا نخوانده ایم، پس ما را به گفته های آنان مواخذه نکن و از گمانه هایی که در باره ما دارند، ما را ببخش.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی افزود: اما بخش پایانی سخن امام بسیار شنیدنی است. آن حضرت پس از ذکر مبانی اعتقادی در خصوص امامت و اظهار برائت از کسانی که تفکری خلاف آن دارند، می گوید: پروردگارا، هیچ یک از کافران (که ذکر آنان رفت) را در روی زمین نگذار، چون اگر به آنان مهلت دهی، بندگانت را گمراه کرده و جز فسق و فجور چیزی تولید نخواهند کرد.
واسعی در پایان گفت: شیعه بودن، کار آسانی نیست. با داستان سرایی و عظمت بافی، نمی توان به آن راه یافت.
بدون دیدگاه