در این کتاب به پرسش‌های بنیادی در فلسفه دین پرداخته می‌شود؛ آیا ممکن است تجربه دینی قرینه‌ای را برای دفاع از باور دینی تامین کند؟ اگر ممکن است، چگونه؟ کیث یندل علیه این برداشت استدلال می‌کند که تجربه دینی وصف ناپذیر است و در عین حال مدافع این نگرش است که تجربه مینوی قوی، تامین کننده قرینه‌ای است به نفع «خدا وجود دارد». به اعتقاد وی، علم اجتماع و سایر تبیین‌های غیر دینی از باور و تجربه دینی، ستاننده قوّتِ قرینه‌ای تجربه دینی نیست. گوهر استدلال یندل، به صورت بندی و کاربردِ اصلی سزاوار وشایسته در باب قرینه تجربی مربوط می‌شود. در فصل پایانی این کتاب، ربط مسائل مفهومی غیر تجربی به تجربۀ دینی بررسی می‌شود. ویژگی جذاب و دلربای این کتاب این است که گستره آن محدود به هیچ یک از سنّت‌های فرهنگی دینی نیست، بلکه در آن، طبیعت تجربه دینی سنت‌های گوناگون در شرق و غرب، شناسایی و ردیابی می‌شود.
مطالب مرتبط ...
امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!