نشست علمی بررسی مراسم آئینی شادی در کتاب مسارالشیعه شیخ مفید

به همت گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی برگزار گردید:

نشست تخصصی بررسی مراسم آئینی شادی در کتاب مسارالشیعه شیخ مفید

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، نشست تخصصی بررسی مراسم آئینی شادی در کتاب مسارالشیعه شیخ مفید با ارائه محمد باغستانی مدیرگروه و عضو هیأت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی و دبیر علمی عباسعلی نصرآبادی برگزار گردید.

در ابتدای نشست محمد باغستانی در خصوص مفهوم و معنای آئین و مراسم  آئینی  گفت: در آغاز به معنای آداب  و رسوم  بود و بعدها ویژه رسوم دینی یا جادوگرانه بود. در نتیجه نوعی خاص از رفتارهای پذیرفته شده توسط جامعه/ عامل ارتباط افراد با  امور معنوی  و ماورائی است.

وی درباره اینکه آیا چنین مراسمی فقط در اسلام است یا خیر گفت: همه ادیان اعتقاد به امر قدسی دارند و پیامبر آن ها خود را فرستاده یک موجود غیبی می داند و پیام هایی را از  عالم غیب برای  مردم می آورد حتی در میان بودائی  ها که در آغاز  چنین نبوده اند.

باغستانی افزود: پیام های افزون بر پیام های  اعتقادی/ دارای  پیام های  اخلاقی/ و یک سری رفتارهای خاص که سبک زندگی می سازد. ظهور مراسم از دل این آموزه ها  از پس تعلیم  به پیروان  وکوشش برای  اجرایی کردن  آنها  که در اسلام با عنوان سنن و شعائر  و مناسک از آن ها یاد می شود.

مدیر گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی در خصوص ویژگی های مراسم آئینی گفت: در خصوص ویژگی های مراسم آئینی، این مراسم مبتنی بر حرکات منظم جسمی (سینه زنی …)، مبتنی بر تأثیر  متقابل میان شرکت کنندگان، مبتنی بر وجود اشاعه نمادین مثل علم و نخل  به عنوان محور مراسم، مبتنی بر ادبیات ویژه و متفاوت، مبتنی بر ارتباط با زمان و مکان خاص محرم ، مبتنی بر محدویت های ویژه در طول مراسم مثل حرف زدن ها، مبتنی بر حضور غیبی فرشتگان ارواح شخصیت های محترم و قدیس وآگاهی آن ها از  حال مردم می باشد.

وی درباره کارکرد این مراسم افزود: کارکردهای مراسم آئینی شامل احیای ارزش های اخلاقی چون ایثارگری/یاری گری /وفای به عهد/عشق به دین ومیهن/ نکوهش ستمگری/ ستایش دادگری/ مردانگی / صمیمیت، گردهم آئیهای  منظم مردم و ایجاد انسجام اجتماعی و ثبات فکری، افزایش پایبندی به ارزش های اجتماعی و فردی، ارائه حمایت های روانی  و کاهش  اضطراب  ها و ترس ها در  جامعه، کاهش  خشونت و کشمکش های اجتماعی در جامعه، تحکیم نظارت اجتماعی از طریق  نهادهای  مدنی و غیر دولتی، انتقال غیرمستقیم ارزش ها وآداب  ورسوم نسلی به نسل در حین مراسم، ایجاد ارزش های مذهبی زنده و نیز منشأ و محرک حرکت های اجتماعی می شود.