اگر مرگ نبود…

دکتر سیدعلیرضا واسعی:

اگر مرگ نبود…
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اسلام تمدنی، دکتر سیدعلیرضا واسعی، عضو هیأت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی در یادداشتی با عنوان اگر مرگ نبود… آورده است:

◼️ مرگ با همه هراسی که به دل می‌افکند، هم زیباست و هم ضروری!

در روایت‌گونه‌ای(حدیث قدسی)که به فراوانی در جبهه‌های جنگ زمزمه می‌شد، آمده است: عجبت لمن ایقن بالموت کیف یفرح؛ در شگفتم برای انسانی که به مردن یقین دارد، چگونه شادی می‌کند؟
جدای از صحت و سقم سخن و نیز مدلول آن، در این که مرگ سهمیه‌ای فراگیر است و هیچکس از آن بی‌نصیب نمی‌ماند، تردیدی نیست و همگان آن را دیده‌ایم و شنیده‌ایم و روزی طعم آن را خواهیم چشید، هر چند، گاهی آن را به فراموشی می‌سپاریم، اما وقتی برای نزدیک‌ترین افراد رخ می‌دهد، دوباره حضور او مشهود می‌شود.
این روزها درگیر مراقبت از پدر بودم، لحظه کوچیدنش را دیدم، چه آرام نفس ‌هایش تمام شد، بی‌آنکه چیز جدیدی در اطرافم رخ دهد. نفس قطع شد و من حیران که چرا دیگر صدایی بیرون نمی‌اید، باور کردنش هیچ آسان نبود، هر چه صدایش کردم، اثری نداشت و گویی سال‌هاست از میان ما رفته بود، خدایش بیامرزاد. نیک مردی بود کم نظیر!
▪️ اما مرگ زیباست، چون اساسا زندگی با آن معنا می‌شود و اگر نبود نه زندگی را می‌فهمیدیم، نه از لذایذ آن بهره می‌بردیم، نه قدر یکدیگر را می‌دانستیم، نه عاشقانه یکدیگر را به آغوش می‌کشیدیم و تسلیت می‌گفتیم.
مرگ، سکوت دهشتناک انسانی است که روزی فریادش همه خانه را پر می‌کرد و هیبتش همه اطرافیان را به کرنش وامی‌داشت، اما الان چنین آرام خفته است، این زیباست.
▪️ اما ضروری است، زیرا هم آدمی را از سختی‌ها، درد و رنج‌ها و گرفتاری‌ها آزاد می‌کند و در آرامشی ابدی قرارش می‌دهد، هم فرصت زیستن برای دیگران را فراهم می‌سازد. اگر مرگ نبود، نه ریاستی، نه وزارتی، نه صدارتی، نه وکالتی، نه امارتی و نه هیچ چیز دیگری میان آدمیان تبادل نمی‌شد.
از پادشاهی پرسیدند، چه چیز تو را عذاب می‌دهد؟ گفت همه چیز آن خوب است، جز مرگ که عیش آدمی را منقض می‌سازد! گفتند اتفاقا بهترین بخش آن همین است، چون اگر نبود، هرگز به شاهی نمی‌رسیدی! پس مرگ برای زیست اجتماعی و تمدنی یک ضرورت است و عملا فرصت زیستن را برای دیگران فراهم می‌کند.
اگر مرگ نبود، سرکشی انسان‌ها سر به فلک می‌کشید!
🖤 پدر رفت، اما همه خاطره‌های او باقی است؛ هر چه هستیم و داریم، از زحمات شبانه روزی و بی‌شایبه اوست که با توکل به خدا فراهم کرده‌ بود.، پاس‌دار بزرگی او هستیم.
تا هستیم و هستند، قدردان باشیم!
🙏خدا نگهدار همگان.