به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی به نقل از ایکنا از خراسان‌‌رضوی، سیدعلیرضا واسعی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در نشستی از سلسله نشست‌های «خوانش تمدنی قرآن» که به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: امام علی(ع) دارای فضایل و ارزش‌های زیادی بودند اما در این میان عدالت ورزی و دادخواهی ایشان بیش از فضایل دیگر، اندیشه متفکران و محققان را به خود مشغول کرده است، زیرا انسان‌ها در زمانی‌که قدرت و جایگاهی ندارند از عدل و داد سخن می‌گویند اما به محض آنکه به قدرت برسند در این صورت مسیر دیگری را می‌پیمایند.

وی بیان کرد: اما این در حالی است که امام علی(ع) اینگونه نبودند، زیرا چه آن زمان که به عنوان پیرو در کنار نبی مکرم اسلام قرار داشتند، چه آن زمان که به عنوان همراه و مشاور با خلیفه‌ها همزیستی داشته و چه زمانی‌که به عنوان خلیفه مسلمانان در رأس امور قرار گرفته بودند، هیچ یک از این سه دوره عدالت ورزی و دادگری را کنار نگذاشتند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان کرد: در حقیقت این ویژگی ایشان بسیاری از افراد را به تأمل وا داشت که چگونه می‌شود انسانی به این سطح از کمال دست پیدا کند که هیچ امر بیرونی تأثیری در نگاه انسانی او نداشته باشد.

واسعی اظهار کرد: چنانکه اشاره شد عدالت یکی از اصول مهم حیات اجتماعی است که در قرآن به فراوانی مورد تأکید واقع شده است. در آیه ۵۸ سوره مبارکه نساء آمده است که خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانات را به اهل آن باز گردانید و در ادامه نیز آمده است که هرگاه در بین مردم خواستید حکمی داشته باشید، حتماً به عدل حکم برانید و از مسیر عدل خارج نشوید.

وی ادامه داد: همچنین از امام علی(ع) پرسیده شد که عدل بهتر است یا جود؟ امام پاسخ دادند که بین این دو تفاوت بنیادین وجود دارد که اگر این تفاوت مورد توجه قرار گیرد بی‌گمان عدل افضل خواهد بود، زیرا عدل هر چیزی را در جای خود قرار می‌دهد در حالی که جود یک چیز را از موضع خود خارج می‌کند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: دومین تفاوت این است که عدل امری عمومی است و به تعبیر امام علی(ع) نیز عدالت مرتبط با جامعه انسانی، حیات اجتماعی و عموم مردم است در حالی که جود امری شخصی است و آنجایی که تعارض ایجاد شود و مقایسه‌ای بین امر فردی و اجتماعی صورت گیرد این امر عام است که برتری پیدا می‌کند.

واسعی تأکید کرد: بنابراین باید گفت که عدل بهتر از جود است و انسان باید بکوشد که عدالت را به هر نحوی که شده اجرا کند ولو اینکه به ضرر او تمام شود.