عضو شورای پژوهشی پژوهشکده اسلام تمدنی اظهار داشت: ریشه های یک درخت تمدنی نمی تواند با میوه هایش در تضاد باشد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اسلام تمدنی به نقل از شبکه معالم، دکتر جهانگیر مسعودی، عضو شورای علمی گروه پژوهشی حکمت و کلام جدید و عضو شورای پژوهشی پژوهشکده اسلام تمدنی و عضو هیأت علمی گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد در دومین نشست مطالعات اسلامی علوم انسانی که با موضوع ظرفیت های علوم عقلی برای علوم انسانی اسلامی گفت: بحث ظرفیت های علوم عقلی برای علوم انسانی اسلامی دارای دو پیش فرض است که در پاسخ به دو سوال مطرح می شود: اول این که چرا علوم انسانی به صورت مطلق مطرح نشود؟ چرا بر اسلامی سازی علوم انسانی تاکید داریم؟
وی در توضیح پیش فرض اول بیان کرد: کسانی که نگاه ابزاری به علم و تکنولوژی دارند شبیه به آنچه در مورد تکنولوژی واقع نما فکر می کنند بر این عقیده اند که در تئوری علمی واقع نما دینی یا غیر دینی بودن اهمیت ندارد. اینها ابزاری هستند که به طور معمول در زندگی مقید و محدود به تهیه آنها نیستیم. برخی ایده های ملی و بومی هم صرفا تنها کاربردی که دارند در جهت تقویت اعتماد به نفس ملی هستند. اگر این نگاه ابزاری به علوم را داشته باشیم تاکید بر اسلامی سازی علوم انسانی بی معنا می شود. خاصه آنکه برخی بر این باورند که علم هویتی وحشی و جهانی دارد بخشی در ذهن من و بخشی در ذهن دیگری است. لذا علوم انسانی اسلامی و غیر اسلامی بی معناست.
وی افزود: مهمترین ظرفیتی که علوم عقلی در تولید اسلامی سازی علوم انسانی دارد، چه علوم عقلی اسلامی چه جهانی، روش شناسی و مدل شناسی کار است که بحث محتوای علوم انسانی را به ما عرضه می کند.
عضو شورای پژوهشی پژوهشکده اسلام تمدنی در ادامه به عنوان مقدمه برای ورود به بحث اشاره کرد: سقراط جمله معروفی دارد که خودت را بشناس که به سه قسمت تقسیم می شود: خودت باش، خودت را بشناس و خودت را زندگی کن. جمله او سرمنشا نظریات علمی روانشناسان انسان گرا قرار گرفت. آنها می گویند اگر کسی می خواهد در زندگی به لذت برسد باید به دنبال تحقق خودش باشد. یعنی خود محقق سازی. یعنی خودت را زندگی کن نه دیگران را. محمد جعفر مصفا در کتاب تفکر زائد می گوید هر انسانی در زندگی، دو خود دارد: خود واقعی. خود سایه یا کاذب. شخصیت واقعی من از ویژگی های واقعی من ساخته می شوند: اما شخصیت سایه من بر اساس قضاوتهای اجتماعی دیگران ساخته می شود. روانشناسان انسان گرا می گویند مهمترین نشانه سلامت روان انسانها تحقق خود و یکپارچه سازی وجود و شخصیت است. اگر بخواهم هم خود واقعی خودم را محقق کنم و هم قضاوت های دیگران را در زندگی خود به کار ببندم دچار تضاد درونی می شوم و از سلامت روان برخوردار نیستم و این خود محقق سازی نیست.
وی ادامه داد: این خود محقق سازی که از جمله معروف سقراط نشات گرفته است در حیطه روانشناسی، رفتارهای اجتماعی و ایده اسلامی سازی علوم انسانی کاربرد دارد. ما باید علوم دینی مناسب با خود را تولید کنیم. این بومی سازی علم است و فقط در کشورهای اسلامی کاربرد ندارد بلکه ایده بومی سازی از زمان مدرنیته پاگرفت و در دوره های بعد جهان گیر شد. ملاحظه می کنیم که مدرنیته و فرهنگ جهان گستر و تمدن قاهر غرب مرز نمی شناسد نشانه هایی از آن را در کشور خودمان نیز می بینیم. مرز فرهنگی بین ما و دیگران وجود ندارد. پدیده ای به نام دهکده جهانی مک دونالد به وجود آمده و براساس آن اطلاعات و فرهنگ، ملک مشاع هیچ کس نیست.
مسعودی خاطرنشان کرد: در این دنیایی که دنیای ارتباط است و فرهنگ غالبش فرهنگ و تمدن غربی است برای تحقق خود و محقق سازی خود موانع وجود دارد. چون تمدن غربی از کانال تجهیزات و ابزار اطلاعاتی خودش را به همه جا رسانده است و فراگیر شده و خود را بر ذهن و ضمیر ما تحمیل می کند. در چنین فضایی ایده بومی سازی مطرح می شود. ما می توانیم انسانهای متفاوتی باشیم در عین حال با دیگران ارتباط موثر و مولد داشته باشیم. کسانی می توانند چیزی به هم بیفزایند که کانون وجودی خودشان را تقویت کرده باشند تا نور خود را بگسترانند. ما می توانیم ضمن تعامل با جهان غرب بر اساس شرایط خود زندگی کنیم. مثلا تکنولوژی براساس شرایط جغرافیایی ما ساخته شود. در بحث علم دینی هم همین گونه است. برای توضیح بحث تمدن را به درختهایی تشبیه می کنیم که ریشه ها و میوه ها و تنه هایی دارد. مثلا دکارت درخت دانش را تصویر می کند که ریشه اش متافیزیک، تنه اش فیزیک و میوه اش علوم کاربردی مانند پزشکی اخلاق علوم مکانیکی است.
وی اضافه کرد: هر تمدنی مثل یک درخت است ریشه هایی دارد و ریشه های درخت تمدن در همه جای عالم و در هر زمان و روزگاری علوم فلسفی و عقلی بوده است. چه در فلسفه های مطلق چه در فلسفه های مضاف. تنه این درخت علوم رفتاری یا به تعبیر دیگر علوم انسانی و اجتماعی مثل روانشناسی و جامعه شناسی و تعلیم و تربیت است. میوه های آن مثل نظام حکومتی و علم سیاست. فلسفه سیاسی از انسان شناسی سیاسی که یک نوع متافیزیک خاص است منشا می گیرد. فلسفه سیاست علم سیاست را تغذیه می کند. میوه دموکراسی بستگی به این دارد که در فلسفه سیاسی به چه چیزی رسیده باشیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی در مثالی بیان کرد: هابز اولین نظریه پرداز فلسفی در حوزه سیاست در دنیای مدرن است. او اول انسان را به لحاظ فلسفی تعریف می کند و در آنها وجه اخلاقی نمی بیند بلکه همه را منفعت طلب می داند. بر همین اساس فلسفه سیاسی خاصی دارد: انسان گرک انسانی است بنابراین برای رسیدن به منفعتشان باید به توافق اجتماعی برسند و گرک ترین انسانها براونها حاکم باشند. خب این نظریه برخلاف نظریه فردی مثل لاک هست که برای انسانها علاوه بر منفعت طلبی وجه اخلاقی نیز قائل است.
وی نتیجه گرفت: پس بر اساس یک فلسفه خاص سیاست و علوم اجتماعی و نظام خاص همان فلسفه شکل می گیرد. ریشه های یک درخت تمدنی نمی تواند با میوه هایش در تضاد باشد. من از یک ریشه فلسفی سکولار نمی توانم میوه دینی برگیرم و بالعکس. در همین رابطه و در ادامه محمد آرکن روشنفکر معروف مسلمان می گوید ما یک مدرنیته مادی داریم و یک مدرنیته عقلی فرهنگی. در خیلی از کشورهای اسلامی مدرنیته مادی یا به تعبیر دیگر مدرنیته سخت افزاری آمده است اما ریشه های این مدرنیته مادی، که همان مدرنیته عقلی و فرهنگی است هنوز وارد شده است. چون مدرنیته مادی یا سخت افزارها به راحتی و با سرعت بی شمار وارد می شوند اما انتقال نرم افزارها یا همان فرهنگ ها سال ها و قرون متمادی به طول می انجامد؛ و این امر یعنی واردات مدرنیته مادی بدون واردکردن مدرنیته فرهنگی و عقلی یعنی یکپارچه نبودن و انسجام نداشتن و آشفتگی یعنی عدم سلامت روان و عدم تحقق خود واقعی.
عضو شورای علمی گروه پژوهشی حکمت و کلام جدید پژوهشکده اسلام تمدنی در نکته ای گفت: با انقلاب اسلامی در پی ایجاد جمهوری اسلامی بودیم و بعد از آن اعلام کردیم در پی ساختن تمدن نوین اسلامی هستیم. بحث هایی که مطرح شد در رابطه با جمهوری اسلامی هم قابل طرح هست. در زمان پس از رحلت پیامبر ما کشورهایی رو از هند و چین تا جنوب اروپا و.. را فتح کردیم. اما فقط فتح جغرافیایی اما هنوز تمدن اسلامی را انتقال ندادیم، چون از لحاظ فرهنگ مغلوب بودیم. در قرن ۲ تا ۴ هجری در زمان نهضت ترجمه از یونان باستان توانستیم رشد و پیشرفت علمی و فرهنگی داشنه باشیم و بذر تمدن نوین اسلامی را بکاریم. این فرهنگ نیاز به باغبانی دارد تا تبدیل به بارور بشود. در بومی سازی میتوانیم مدلی را برگزینیم که عناصر آن بوی اسلامیت بدهد و بتواند در زیر ساختهای تمدن نوین اسلامی ما نقش تولید کننده داشته باشد.
دکتر جهانگیری در پاسخ به این سوال که آیا با پذیرش اینکه دین اسلام کامل است باز نظریه گفتمان مطرح می شود، بیان داشت: اسلام کامل است اما گفتمان دینی کامل نیست و نیاز به رشد دارد. قرآن کامل است اما فقهی که از قرآن برداشت می شود فقه شیخ انصاری است با آراء موافق و مخالف. باید این بومی گرایی را به صورت معتدل بفهمیم البته با فهم مبنای صحیح گفتگو بر اساس آیه «یستمعون القول و یتبعون احسنه» گشودگی فلسفی داشته باشیم و ایده های صحیح را بپذیریم.
بدون دیدگاه