دکتر سیدمصطفی احمدزاده: «شروع کردن، انرژی ساز است»

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، دکتر سید مصطفی احمدزاده دانشیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در یادداشتی نوشت:درس ۳۹: ۱۴۰۳/۱۱/۱۹ «شروع کردن، انرژی ساز است»

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا* فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ* وَإِلَىٰ رَبِّکَ فَارْغَبْ (شرح: ۷-۵) : و با هر سختی البته آسانی هست. پس هنگامی که از کار مهمّی فارغ می‌شوی به مهم دیگری پرداز و مشتاقانه به سوی پروردگارت رو آور. خداوند در این آیات زندگی آفرین، پرده از راز و رمزی بسیار زیبا و کاربردی برمی‌دارد. نخست می‌گوید سختی با آسانی همراه است. پس روشن می شود که خداوند دارد درباره انجام کارهای انسان در طول عمرش سخن می گوید. خداوند گوشزد می کند که سنت من این است که در کنار سختی، آسانی است. ای انسان به دنبال آسانی تنها نباش. البته از سختی امور زندگی هم مایوس نشو. چون سختی و آسانی در زندگیت در هم تنیده‌اند. بعد می گوید هنگامی که از کاری فارغ شدی، بلافاصله به کار دیگری بپرداز. و در آخر نیز می گوید نسبت به خداوند رغبت و میل داشته باشد. یعنی مشتاق حضرت دوست باش. بحث بنده درباره این آیه وسطی است. چرا قرآن می گوید از هر کاری که فارغ شدی، بلافاصله به کار دیگری بپرداز؟ شاید بتوان گفت که انسان عمر کوتاهی دارد و نباید زمان را که مهم ترین سرمایه اوست از دست بدهد. باید از تک تک ثانیه ها بهترین استفاده و بهره برداری را بکند تا بهره وری خودش را افزایش دهد. شاید هم بتوان گفت که خداوند می خواهد بگوید انسان! من تو را طوری آفریده ام که اگر کاری را شروع کنی، من انرژی انجام آن کار و نیز پایان دادن به آن کار را به تو می دهم. برخی معتقدند که اگر انسان کاری را هفت دقیقه انجام دهد، مغز انسان به انجام دادن آن تمایل زیادی پیدا می کند. از این رو، وقتی فرد یک کاری را شروع کند و هفت دقیقه با تنبلی مبارزه کند، ادامه دادن به آن کار بسیار راحت تر خواهد شد. شاید این نکته همان نکته قبلی در آیه پیش را هم تقویت کند که اگر انسان! تو هفت دقیقه، سختی شروع یک کار را تحمل کردی، بر اساس سنت خلقت از آن به بعد، به تو آسانی می دهم. از طرف دیگر برخی نیز معتقدند که انسان به جز انرژی چیز دیگری نیست و انسان در درونش هم ابزارهای انرژی خوار و هم ابزارهای انرژی ساز دارد و «شروع کردن» هر کاری یک اَبَرانرژی ساز است. به دیگر سخن، چرخه بهبود انجام هر عملی از سه قسمت تشکیل شده است: شروع، استمرار و پایان. وقتی کاری پایان یافت و هدفی محقق شد، بلافاصله باید با تعریف هدف دیگری، کار بعدی شروع شود تا چرخه بهبود اعمال انسان پیوسته ارتقاء پیدا کند. در هر صورت، یکی از شاخص‌های مهم انسان قرآنی این است که بی کار نباشد و همیشه در حال انجام یک کاری باشد و با پایان یافتن هر کاری، کار دیگری را آغاز کند. روشن است که منظور این نیست که پیوسته مشغول به کار باشد و برای خانواده، خود، تفریح و سایر نیازهایش برنامه ای نداشته باشد، بلکه همه این موارد نیز خود، کار هستند. البته انجام کارهای متعدد بدون مدد الهی امکان پذیر نیست و انسان قرآنی پیوسته همه کارهایش را با نیت اخلاص و قرب به خداوند انجام می دهد و همین تلاش و کوشش، او را مشتاق حضرت حق می کند که در آیه پایانی، این جهت دهی و رنگ الهی آمده است. هدف نهایی از انجام همه کارها تنها و تنها خداست و لاغیر.

به کانال تفسیر کاربردی قرآن کریم بپیوندید
https://eitaa.com/tafsirkarbordiquran