عضو علمی گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی بیان کرد: رفتارهای اقتصادی ما باید به گونه ای باشد که نوع دوستی را فدای منافع شخصی نکند و همبستگی اجتماعی را رواج دهد.
دکتر سید محمد حسینی در گفتگو با خبرنگار ما، در راستای آغاز هفته پژوهش و برگزاری نمایشگاه به همین مناسبت، با اشاره به پژوهش های انجام شده در گروه فقه کاربردی، ابراز کرد: موضوعی که در دست داریم درباره بررسی تعامل اقتصاد و تربیت است که نقش اقتصاد بر تربیت و بالعکس را در جامعه مورد بررسی قرار می دهد.
وی با بیان اینکه این پژوهش به فقدان یک موضوع اساسی در جامعه ایران برمی‌گردد، تشریح کرد: ما ایرانیان با توجه به اینکه مسلمان هستیم باید جهت گیری رفتارمان نیز نوع دوستی و منفعت دیگران باشد اما در عمل، به دنبال منفعت شخصی هستیم.
عضو علمی گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی ابراز داشت: با توجه به اینکه شعار لیبراسم ها منفعت شخصی است اما منفعت اجتماعی بیشتری در کار دارند.
وی با بیان اینکه رویکردهای اقتصادی در رفتارهای اقتصادی، انسان را منفعت شخصی محور می کند، گفت: رفتارهای اقتصادی ما باید به گونه ای باشد که نوع دوستی را فدای منافع شخصی نکند و همبستگی اجتماعی را رواج دهد.
حسینی اظهارکرد: این پژوهش کاملا مساله محور است و مشکل و مساله بنیادی در جوامع مسلمان و ایران را از نظر اقتصاد و تربیت مورد بررسی قرار می دهد.
وی با تاکید بر اینکه مسائل بنیادی می توانند مسائل نظری روز جامعه را در خود داشته باشند، گفت: با توجه به اینکه مباحث نظری، موضوعات کاربردی و روزآمد جامعه را مورد کنکاش قرار می دهد، بررسی رویکرد مساله محوری در پژوهشکده اسلام تمدنی نیاز به کار میدانی دارد.
این عضو علمی گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی در ادامه با اشاره به اینکه پژوهش «تعامل اقتصاد و تربیت در نگاه اسلام » یک پروژه چند رشته ای بین اقتصاد، تربیت و نگرش اسلام است به مشکلات پیش روی این تحقیق پرداخت و گفت: پروژه هایی از این دست با توجه به اینکه یک فرد نمی تواند به تنهایی آن را انجام دهد و همچنین به علت ضعف در کارهای تیمی، انجام کار را با چالش روبرو می کند.
وی افزود: عدم تعامل و آشنایی رشته اقتصاد با رشته تربیت، تفاوت در مبانی نظری رشته ها، از مشکلات این طرح چندرشته ای محسوب می شود که کار را در مسیر انجام پژوهش سخت کرده است.
حسینی، جداکردن معاونت های پژوهش از آموزش را یکی دیگر از مشکلات پژوهش خواند و اضافه کرد: جزو بدیهی است که محقق در قالب پژوهش بتواند از داده ها و نگرش یک مبلغ در جامعه در راستای آموزش های مورد نیاز استفاده کند ولی این همکاری ضعیف است و هیچ تعاملی بین آنها دیده نمی شود.
وی همکاری و تعامل با دیگر سازمان ها را نیز ضعیف برشمرد و گفت: افراد در یک پروژه همکاری لازم را با یکدیگر ندارند و در مدل بزرگتر، در سازمان ها نیز این تعامل خیلی کمرنگ است و یا اصلا وجود ندارد.
عضو علمی گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی در پایان ابرازداشت: مدیران ارشد می توانند با تدبیر خویش، روحیه تک روی محققان را با تعامالات بین سازمانی کمرنگ کرده و ثمرات خوبی را از این اتحاد و همکاری ها به دست آورند.
بدون دیدگاه