درآمدی بر عرف

زندگی اجتماعی همواره حقوقی را در پی داشته که انسانها به رعایت آن ملزم بوده اند و پیش از آن که قانونگذاری این حقوق را وضع کند به صورت عرف و عادت بین آدمیان رواج داشته است. حال با نظر به سابقه دیرینه عرف در مباحث حقوقی و اشتمال فقه بر بسیاری از موضوعات و عناوین و مفاهیم عرفی، شناخت آن می تواند در استنباط های فقهی و حقوقی و ارائه قرادت‌ها و تفسیرهای جدید حقوقی – دینی مؤثر باشد. عرف، پدیده‌ای تحول‌پذیر است که با گذشت زمان و نیز با توجه به مکان‌های مختلف دچار تغییر و دگرگونی میشود که این خود دگرگونی احکام و فتاوی مبتنی بر عرف و نیز اجتهاد و استنباطی متحول و متناسب با عرف زمان را در پی دارد. با عنایت به این مهم کتاب «درامدی بر عرف» بر آن است هر چند مختصر، دیدگاه فقها و حقوق دانان را درباره عرف بیان کند و جایگاه آن را در دانش فقه و حقوق دینی معین سازد. مطالب این اثر در شش گفتار عمده عرضه شده است: ۱٫ تعریف عرف و عادت؛ ۲٫ عرف، مبنا، منبع؛ ۳٫عرف و عرفی شدن، ۴٫ مکتب عرفی، حقوق عرفی؛ ۵٫ گونه های عرف و عادت؛ ۶٫ جایگاه و کاربرد عرف؛ ۷٫ حجیت عرف.