«کشفُ الغِطاء عَنْ مُبْهَماتِ الشّریعَهِ الغَرّاء» کتابی فقهی و به زبان عربی تألیف عالم شیعه قرن سیزدهم جعفربن خضر بن یحی جناجی حلّی نجفی ملقب به کاشف الغطاء معروف به شیخ جعفر کاشف الغطاء (۱۱۵۶-۱۲۲۷ق) است. وی این کتاب را در سه بخش اصول عقاید، اصول فقه و ابواب فقهی تألیف کرده است. این اثر دارای شهرت و امتیازات ویژه‌ای است به گونه‌ای که مؤلف آن به کاشف الغطاء مشهور گردید. مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد که بعد از تألیف یک رساله مختصر در احکام دین، برای مراجعه استفاده عموم مکلفین و مقلدین، تصمیم به نوشتن کتابی گرفته که حاوی فروع فقهی مورد مراجعه علمای بزرگ و فضلا و محصلین باشد. مؤلف، کتاب را با شیوه و سبک خاصی طراحی نموده و آن را در سه فن مطرح کرده است. فن اول، مشتمل بر اصول اعتقادیست که با دلیل و برهان و بصورت مختصر سخن گفته و در فن دوم ۵۶ مسأله از مباحث مشترک بین اصول و فقه را آورده که برای استنباط احکام شرعی راهگشاست و سپس وارد عناوین فقهی شده و مسائل را بطور مفصل و بصورت استدلالی آورده است.
این کتاب در ۴ مجلّد به کوشش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی در اختیار پژوهشگران قرار داشته شده است.
