• کارشناس:عبدالحمید واسطی
  • زمان:دوشنبه, ۲۸ فروردین ۱۳۸۵
  • مکان:سالن همایشهای دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی

چکیده بحث:

این بحث ، پاسخ به این سؤال است:
ظرفیت معنایی گزاره های دین برای مقیاس های کلان برای تولید سیستم های مورد نیاز زندگی چگونه فعال می شود؟

فرضیه بحث یا پاسخ پیشنهادی به سؤال فوق عبارتست از :
نگرش سیستمی به دین و بازیابی هویّت استراتژی ساز و برنامه ساز بودنِ گزاره ها،فعال کننده ظرفیت معنایی کلانِ این گزاره هاست.


محورهای اصلی بحث برای اثبات فرضیه فوق عبارتند از :
دین، متکفل طرح و برنامه تمدن سازی براساس نگرش ، قانون و فرهنگ الهی است.
تمدن، زندگی در ساختارها و سیستم های شبکه ای است . پس تمدن سازی ، تلاش برای سیستم سازی شبکه ای است.
سیستم ، مجموعه اجزائی است که در یک فرآیند به سوی تحقق هدفی در ارتباطند.جوهره سیستم ها، فرآیندهاست؛و سیستم سازی تلاش برای فرآیندسازی است.
دین، معادلات حرکتی انسان در زندگی دنیا برای اتصال به خداست. جوهره دین تعریف فرآیندهای حرکتی انسان به سوی خداست.
گزاره های استراتژیک و برنامه ساز، گزاره های جهت دهنده و خط مشی ساز در تولید فرآیندها هستند.


                      نتیجه:

دین فرآیندها و استراتژی های لازم برای تولید فرآیندهای لازم در زندگی را ارائه می دهد. 
به طوری که شبکه سیستم های زندگی، تمدن ساز شوند.
تحقیقات و مطالعات در حوزه های علمیه، باید به سمت هدف دین حرکت کنند، 
پس باید به سمت استخراج و طراحی سیستم های زندگی بر اساس نگرش، قانون و فرهنگ اسلام حرکت کنند.
و این حرکت بدون تشخیص فرآیندهای سیستم های مورد نظر دین انجام نمی شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *