در مصاحبه با رئیس اداره منابع انسانی شعبه خراسان رضوی مطرح شد:
لزوم توجه به بازگشت به عصر اندیشه ورزی در امر پژوهش در سطح ملی و بین المللی
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، حسن محرابی مقدم رئیس اداره منابع انسانی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی در گفتگویی به مناسبت هفته پژوهش در خصوص شکل گیری ابتکارات جدید و جلوه های ابتکاری امری در خور تقدیر گفت: شکل گیری روحیه ابتکاری و روآوردن به پدیده های جدید در حوزه سیاستگذاری، اجرا و برنامه ریزی یکی از جلوه های جدید مدیریت و اجرا در امر پژوهش هست که واقعا به نوبه خود بسیار نشاط آور و انگیزه بخش هست موضوعی که شاید گذشته در آن کمتر به آن توجه شده بود چرا که خاصیت فعالیت در حوزه پژوهش انجام مطالعات در حوزه اندیشه به گونه است که شاید در نگاه اولیه نتوان برای آن نمود و جلوه چندانی از نظر تفکر و عمل برای مخاطبان تصور کرد اما اقداماتی که به تازگی در دوره جدید مدیریت این حوزه اتفاق افتاده، مبین حاکمیت رویکردهای ابتکاری و نوپدید برای پیوند بین تفکر و عمل و تفکر و ارائه و بازنمایی و انتشار و اثرگذاری و پیوند بین تفکر با مسائل عینی جامعه می باشد که برگزاری انواع نشست ها و وقایع علمی و حضور قدرت مند و اثر بخش و مبتکرانه در فضای مجازی از مصادیق آن می باشد.
وی درباره لزوم توجه به بازگشت به عصر اندیشه ورزی در امر پژوهش در سطح ملی و بین المللی گفت: من معتقدم دفتر در یک دوره کانون حضور اندیشمندان ملی و بین المللی در مو ضوعات تخصصی رشته های مختلف بود که امروزه کمتر شاهد این پدیده در دفتر هستیم. بی شک اظهار نظر و صحبت راجع به هر موضوعی بدون توجه به پیشینه و گذشته آن نمی تواند به مخاطب در فهم دیدگاه گوینده کمک چندانی بکند برای این عنوان هم بنده باید شما را به سابقه درخشانی که پژوهش خراسان در دهه ۸۰ و نیمه های اول دهه ۹۰ داشته ارجاع دهم یادم می آید در آن زمان حوزه پژوهش و گرو های پژوهشی با کمک بخش همکاری های علمی و پژوهشی در حوزه های فلسفه، تاریخ و علوم اجتماعی محل آمد شدو اندیشه ورزی نخبگان علمی در سطح ملی و بین المللی بودبه این معنی که اعضای شورای گروه درواقع از سرآمد ترین و صاحبنظر ترین و دغدغه مند ترین متفکران پژوهش دینی در موضوع و تخصص مورد نظر در بالاترین سطوح علمی کشور از مجموعه نخبگان حوزوی ودانشگاهی تشکیل می شد و جریان امر پژوهش با نظر پیشنهاد و نظارت این اساتید هدایت و شکل می گرفت. از جمله مصادیق آن که در گروه علوم اجتماعی خودم متولی آن بودم به بزرگانی چون پروفسور رفیع پور، حجت الاسلام دکتر اورعی، استاد تقی آزاد ارامکی و.. بود درواقع ما پیوند و وحدت و پیوند حوزه و دانشگاه را به مصادق عینی با حضور این اندیشمندان در عرصه پژوهشی را در بالاترین سطح علمی ممکن شاهد بودیم که در سایه آن فرصت تعامل و تعاطی افکار در موضوعات روز برای دغدغه مندان و اندیشمندان فراهم بود. به نظرم این یکی از جلوهای مدیریت غیر متمرکز بر امر پژوهش در آن زمان بود که رفته رفته با حاکمیت تمرکز گرایی در تمامی عرصه ها سیاستگذاری ، تصمیم گیری و اقدام در این زمینه هم در چارچوب این تمرکز گرایی کمرنگ شده و متاسفانه در حال حاضر دیگر آن جوش خروش و نشو نمای حضور افراد صاحبنظر را در حوزه تخصصی کمتر شاهد هستیم البته این شاید نظر شخصی بنده باشد و دیگران و متولیان امر نظر دیگری داشته باشند .
رئیس اداره منابع انسانی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی ادامه داد: کادرسازی امری حیاتی در حوزه پژوهش است. از آنجا که سرمایه های اصلی هر سازمان دانش بنیان منابع انسانی آن می باشند و باتوجه به این که رسالت فعلی بنده حوزه منابع نسانی هست یکی از دغدغه های اصلی در این حوزه برنامه ریز ی نیروی انسانی به معنای ایجاد سازکار متعادل بین ورودی و خروجی نیروی انسانی می باشد.یکی از چالش های اصلی پیش روی حوزه پژوهش شعبه در دهه پیش رو از دست دادن ذخیره توانمند علمی آن به دلیل بازنشستگی بخش قابل توجهی از کادر علمی گروه در قالب بازنشستگی خواهد بود در حال حاضر افزایش میانگین سن و سابقه خدمت شاید مسن ترین کارکنان دفتر شاغل در حوزه پژوهش بویژه گروه های پژوهشی باشند. لذا این شرایط ایجاب می کند که به روز رسانی و کادرسازی علمی یکی از ماموریت های اصلی گروه های علمی باشد. متاسفانه درحال حاضر درصورت شناسایی نیروهای توانمندو دارای حائز شرایط، به دلیل طولانی شدن و مبهم بودن فرایند جذب ریالاین نیروها جذب سایر مراکز علمی می شوند و از این نظر یکی از آسیب هایی است که برای آن باید چاره جویی شود.
محرابی مقدم افزود: کادرسازی پژوهشی باید با تکیه بر منابع انسانی داخلی توانمند باشد. از آنجا که خوشبختانه بخش قابل توجهی از شاغلین پست های سازمانی در ادارات کل برنامه ای دارای مدارج علمی کارشناسی ارشد و درحال تحصیل در مقطع دکتری یا حتی دارای مدرک دکتری می باشند، امر کادرسازی علمی درصورت ایجاد مکانیزم های لازم برای استفاده از این ظرفیت ها کار بسیار سهل و ساده ای خواهد بود البته به اعتقاد من زیربنای این اتفاق ایجاد تغییرات مهم در نگرش های بنیادی سیاستگذاران و متولیان امر جذب هیات علمی دردفتر می باشد. ما درحال حاضر درشعبه همکارانی داریم که شاغل به تحصیل در دانشگاه های معتبر یا فارغ التحصیل دانشگاه های معتبر هستند و به دلیل اشتغال در پست های کارشناسی دچار افسردگی شغلی و دلزدگی شده اند. در حوزه پژوهش با ایجاد یک یاچند پست محقق در هر گروه و بکاگیری افراد توانمند در این پست ها ضمن بهره مندی از این ظرفیت ها می توان شاهد رشد نشاط علمی و افزایش پویش و حرکت علمی گروه های پروهشی بود.
وی در تبیین ایجاد فرصت های مطالعاتی بین المللی برای اعضای هیات علمی گفت: باتوجه به این که یکی از عوامل رشد علمی در حوزه پژوهش پیوند با دانش و دانشمندان سایر مراکز علمی دنیا در کشورهای اسلامی در درجه اول و کشورهای غیر اسلامی در درجه بعد می باشد، زمینه سازی برای استفاده از فرصت های مطالعاتی می تواند زمینه ساز ارتقای روحیه علمی و نشاط سازمانی و آشنایی با جدیدترین نظریات دستاوردها و آثار پژوهشی در سایر مراکز علمی باشد که این امر یکی از اقتضائات و شرایط اصلی به روز بودن در امر پژوهش و کار علمی می باشد چنان که ما در رشته های پزشکی شاهد مسافرت های علمی و استفاده از فرصت های مطالعاتی برای آشنایی با جدیدترین یافته ها در مراکز علمی هستیم.
وی در پایان درباره لزوم انعکاس و توسعه دستاوردها و ارائه آثار پژوهشی در مراکز علمی دانشگاهی و حوزوی افزود: نظر به وجود آثار بسیار ارزشمند در تمامی گروه های پژوهشی یکی از رسالت های اصلی در این رابطه زمینه سازی برای آشنایی و استفاده پژوهشگران و اندیشمندان وعلاقمندان موضوعات پژوهشی در سایر مراکز علمی داشنگاهی و حوزوی می باشد لذا پیشنهاد می شود این نمایشگاه کنونی به صورت دوره ای در مراکز علمی در سطح استانی و ملی در تمامی ایام سال برگزار شود تا بدینوسیله زمینه آشنایی و استفاده از این ذخیره علمی فراهم آید یادم هست زمانی که بنده در گروه علوم اجتماعی بودم معاون آموزشی وقت دانشکده علوم تربیتی داشنگاه فردوسی مشهد از مشاهد حجم و محتوای آثار پژوهشی گروه علوم اجتماعی در موضوعات دینی کاملا به وجد آمده بود و خواستار بهره مندی و دسترسی علاقمندان دانشگاه به این آثار بود. متاسفانه یکی از نکاتی که ما در دفتر با آن مواجه هستیم عدم خودباوری و اعتقاد به ممتاز بودن در تمام زمینه ها من جمله حوزه پژوهش می باشد.البته شاید درحال حاضر این امکان برای جامعه علمی فراهم شده است که من اطلاع ندارم.
بدون دیدگاه