دکتر سیدمصطفی احمدزاده: «عبور از خط عابر پیاده در قرآن کریم»


به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، دکتر سید مصطفی احمدزاده دانشیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در یادداشتی نوشت:درس۲۰: ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ «عبور از خط عابر پیاده در قرآن کریم»
… وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ (آل عمران: ۱۴۰): … و خدا ستمکاران را دوست ندارد. شاید تعجب کنید که مگر قرآن کریم درباره عبور و مرور در دنیای معاصر هم نکته دارد. اما باید گفت، بله قرآن کریم درباره راهنمایی و رانندگی هم مطلب دارد، اما به صورت غیر مستقیم و اصطلاحاً مصداقی. با این توضیح که در قرآن کریم در آیات گوناگونی می فرماید: خداوند ظالمان را دوست ندارد. ظالم در تعبیر قرآنی چه کسی است؟ کسی که یا حق خداوند را پایمال کند یا حق دیگران را ضایع کند یا حق خودش را زیر پا بگذارد. در مورد نوع دوم، مصادیق بسیار است. به عنوان نمونه اگر کسی با سر و صدا در نیمه های شب، حق استراحت همسایه ها را رعایت نکند، به حق آنان ظلم کرده و در نوع خودش یک ظالم است، هر چند ظالمی که هنوز صفت ظلم در او ثابت و استوار نشده است. اما اگر این حق خوری ادامه پیدا کند و کم کم به صورتی شود که صفت و ویژگی ثابت فردی بشود، دیگر قطعا ظالم شده است و خداوند ظالمان را دوست ندارد. نمونه خیلی روشن آن این است که قانون وضع شده است برای عبور از خیابان از خط عابر پیاده استفاده کنیم. اما اگر کسی از خط عابر پیاده استفاده نکند و از وسط خیابان عبور کند، این فرد، چندین حق مسلم دیگران را پایمال کرده است و ظالم است. نخستین حق مربوط به راننده ای است که در حال عبور از خیابان است و مجبور است برای بی قانونی این فرد، از سرعت خود بکاهد. این نخستین طلم به این راننده است. بعد مجبور است ترمز بگیرد. این حق دوم است که باعث استهلاک ماشین این راننده شده است. بله در قیامت اعمال سر سوزنی نیز محاسبه می شود (وَمَن یَعمَلۡ مِثقَالَ ذَرَّهٖ شَرّٗا یَرَهُۥ: زلزال:۸). سومین حقی که زیر پا نهاده، استرسی است که به این راننده وارد کرده است و روان او را حتی بسیار ناچیز به هم ریخته است. چهارمین حق، وقت و زمانی است که از این راننده به خاطر کاهش سرعت هدر داده است. پنجمین حق این که باعث شده است به خاطر همین کاهش سرعت از چراغ سبز بعدی بماند و باز وقتش پشت چراغ قرمز به هدر رود که عاملش این عابر پیاده بوده است. به همین نحو اگر حساب کنیم، می بینیم با این کار تنها چندین حق را از همین راننده از بین برده است. حال اگر چند راننده باشند، چطور؟ اگر، با این کار خود، اهمیت عبور از خط عابر پیاده را در چشم سایر شهروندان کاهش داده است، چطور؟ اگر این کار امروز این فرد که سنی از او گذشته، برای فرزندان خود یا حتی سایر کودکان مایه قانون شکنی شود و در آنان به اندازه خود نهادینه شود، چطور؟ اگر به تبع او، چند نفر دیگر که قصد داشتند از خط عابر پیاده عبور کنند، اما با او همراه شدند و از وسط خیابان عبور کردند، چطور؟ و … . حال پرسش این است که اگر فردی از خط عابر پیاده استفاده نکرد، ظالم است؟ بر اساس قرآن کریم، ظالم است، اما ظالمی که در ابتدای راه ظلم است. اما اگر این حق خوری در او نهادینه شد و به یک رویه ثابت درآمد و در مصادیق دیگر نیز ادامه یافت، کم کم به یک ظالم حقیقی تبدیل خواهد شد. در نتیجه خداوند قطعا این فرد را دوست نخواهد داشت و اگر کسی را خداوند دوست نداشته باشد، بدبخت هر دو عالم است. نتیجه این که نگذاریم ظلم و ستم به دیگران و حتی به خود و خداوند در ما نهادینه شود و جلوی رشد آن را بگیریم و حتی در این ماه مبارک، سعی کنیم آن را متوقف کنیم و از زندگی مان حذف کنیم. تا خداوند ما را دوست داشته باشد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *