به همت اداره امور پژوهشی اداره کل پژوهش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار گردید؛

نشست تخصصی نقش هنر در مدیریت تعارضات اجتماعی

 

نشست تخصصی «نقش هنر در مدیریت تعارضات اجتماعی» به همت اداره امور پژوهشی اداره کل پژوهش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، نشست تخصصی «نقش هنر در مدیریت تعارضات اجتماعی» با ارائه محمدجواد استادی پژوهشگر مطالعات فرهنگی و دبیر علمی عباسعلی نصرآبادی برگزار گردید.

در ابتدای این جلسه نصرآبادی گفت: آیا تحولات اجتماعی آسیب زاست؟ باید تعارض را به رسمیت بشناسیم؟ تعارض جامعه را پویا می کند یا خیر؟ هنر چه نقشی در مدیریت تعارضات اجتماعی دارد؟

سپس استادی به بیان برخی نکات کلی و ضروری در پرداختن به این گونه مباحث و ناظر به تحولات اخیر در کشور پرداخت و گفت: در ابتدا باید در عرصه کنش کارگزاران و حاکمیت بپذیریم که هر جامعه با دگرگونی و تحول روبرو است و تا زمانی که تحول را به رسمیت نشناسیم، در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری با مشکل مواجه می شویم. لذا نباید تحولات اجتماعی را ضرورتاً آسیب بدانیم.

وی در ادامه به بیان برداشت‌های مختلف از مفهوم «تعارض» پرداخت و خاطرنشان کرد: تعارض لزوماً امری منفی و ناپسند نیست. اتفاقاً وجود تعارض در جامعه موجب رشد و پیشرفت می‌شود و جامعه پویا، جامعه‌ای است که در آن تعارض وجود دارد.

پژوهشگر مطالعات فرهنگی افزود: تعارض در فرآیندها، امری است که نتیجه ای مثبت به دنبال دارد و در نهایت می‌تواند منجر به هم‌افزایی شود. آنچه که اهمیت دارد، مدیریت تعارضات اجتماعی است. به دلیل نیازهای متفاوت تعارض بوجود می آید، اگر تعارض در دال مرکزی (ارزش های مشترک) باشد. این تعارض منفی است، اما این تعارض در ایران در دال مرکزی نیست، یعنی دچار تعارض در ارزش ها نشده ایم. با هنر می توانیم گفتمان مرکزی راتقویت کنیم.

استادی با اشاره به ضرورت قبول یک گفتمان مرکزی در جامعه خاطرنشان کرد: هر حاکمیت باید گفتمانی مرکزی را شکل دهد که غالب افراد جامعه به آن پایبند باشد. هنرباید در سطح کلان (ارزش های بنیادین) با زتاب داشته باشد .هنر گرچه اختلافات  رانشان می دهد اما می تواند با تقویت گفتگوایجاد وحدت و تعارضات را حل نماید.

وی در پایان گفت: باید تعارض را به رسمیت بشناسیم. چرا که تعارض جامعه را پویا می‌کند. البته در این میان نیازمند مدیریت تعارض هستیم و نیز نیازمند گفتمان مرکزی در جامعه هستیم که مورد اجماع جامعه قرار بگیرد و اتفاقاً بر اساس مطالعات موجود، دین می‌تواند نقش مهمی در شکل‌گیری این گفتمان مرکزی، حتی در میان افرادی باشد که شاید در ظاهر به این گفتمان پایبند نباشند.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *