دکتر سیدعلیرضا واسعی:
📝آیا خداوند حافظ یک نظام است؟
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اسلام تمدنی، دکتر سیدعلیرضا واسعی عضو هیأت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی در یادداشتی تحت عنوان آیا خداوند حافظ یک نظام است؟ آورده است:
✍️ابن ابی‌الحدید ذیل‌خطبه ۱۲۸ نهج‌البلاغه که امام از فتنه های بصره و ترک‌ها خبر می دهد، فصلی با عنوان چنگیزخان و فتنه تاتار می گشاید(ص۲۱۸)و به تفصیل از آن سخن می گوید(تا ص۲۴۴)، اما نکته مهم گفتار وی این است که می‌نویسد:آگاه باش این خبر غیبی که امام از آن خبر داد، ما آشکارا و به چشم خویشتن دیدیم و در زمان ما(سال۶۴۳)به وقوع پیوسته است و این همان چیزی است که مردم از آغاز اسلام آن را چشم می کشیدند تا این که قضا و تقدیر الهی آن را به زمان ما کشاند.
👈آنان همان قوم تاتارند که از دورترین نقاط مشرق خارج شدند و سپاهیانشان به عراق و شام درآمدند و …تواریخ از زمان آفرینش آدم تا به امروز بمانند آن را ذکر نکرده است.
👈ابن ابی‌الحدید، سپس می‌نویسد: تاتار با تدبیر وزیر، شکست خوردند و بازگشتند و مسلمانان پیروز شدند.
👈بعد می‌نویسد:از فحوای‌کلام امام برایم آشکار شد که از سوی تاتار بر بغداد و عراق خطری نیست و خداوند این مملکت را از شر آنان کفایت می‌کند و کید آنان را به خودشان بر می گرداند.
👌سپس با ایمان به آنچه رخ داد، ادامه می دهد:
🔹این از نشانه های نبوت پیامبر اسلام بود که به ظهور و بقای این ملت تا روز قیامت وعده داده بود و اگر بر بغداد حادثه‌ای رخ می داد،چنان که برای دیگر شهرها رخ داد، ملت اسلام منقرض می شد و چیزی از آن باقی نمی ماند(شرح نهج البلاغه،ج۸،ص۲۴۱).
😔اما یک دهه بعد(سال ۶۵۶)سپاه مغول به سوی بغداد بازگشت و پس از کشتار سختی، آخرین خلیفه مسلمانان، المستعصم بالله عباسی را از پای درآورد، بغداد را به خاک و خون کشید و …بی آنکه پیش بینی های او محقق شود.
👈در این زمان هنوز ابن ابی الحدید زنده بود، اما نه در این باره چیزی در کتابش آورد، نه آن خوش بینی را اصلاح کرد!
بدون دیدگاه