سیدعلیرضا واسعی:

حرام‌خواری ثروتمندان موجب فروپاشی آن جامعه می‌شود.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: اگر در جامعه‌ای ثروتمندان آن جامعه دچار حرام خواری و مال اندوزی شوند بی‌گمان آن جامعه فروپاشی و هلاکت را تجربه خواهد کرد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی به نقل از  ایکنا از خراسان‌‌ رضوی، سیدعلیرضا واسعی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، شامگاه، ۱۰ اردیبهشت‌ماه در نشستی از سلسله نشست‌های «خوانش تمدنی قرآن» که به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: یکی از سنت‌های حاکم بر زندگی انسان این است که هرگاه دچار فساد اقتصادی شود قطعاً راه هلاکت و نابودی را خواهد پیمود که در حقیقت این موضوع از منظر تمدنی قابل دفاع است. چنانکه تاریخ گذشتگان و تجربه انسان‌ها این موضوع را به ما نشان داده و همچنین در آیات مختلفی از قرآن کریم نیز به نحوی این مطلب قابل فهم و استنباط است.

وی بیان کرد: برای نمونه در آیه ۱۶ سوره مبارکه «اسراء» آمده است که هرگاه خداوند بخواهد یک آبادی را به هلاکت برساند، ثروتمندان آن جامعه را فرمان می‌دهد و به کارهایی فرا می‌خواند اما این در حالی است که انسان‌هایی که در ثروت به سر می‌برند سری پر غرور دارند و در مقابل حق، کمتر سر فرود می‌آورند که عموماً این افراد به فساد و فسق روی می‌آورند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان کرد: خداوند در اینجا می‌فرماید اینگونه است که آن جامعه به هلاکت کشیده می‌شود، یعنی اگر ثروتمندان یک جامعه‌ای به وظیفه خود به درستی عمل نکنند و در مسیر حق قرار نگیرند نه تنها عاقبت بدی برای آن‌ها رقم خواهد خورد بلکه جامعه خود را به سوی فروپاشی خواهند کشاند.

واسعی اظهار کرد: همچنین در آیه ۳۴ سوره مبارکه «توبه» نیز خداوند به نحو دیگری این مطلب را مورد تأکید قرار داده است. در این آیه خطاب به مؤمنان آمده است که عالمان یهودی و برجستگان مسیحی اموال مردم را به باطل می‌خوردند و از راه خداوند باز می‌دارند.

وی بیان کرد: مفسران در ذیل این آیه مطالب فراوانی گفته‌اند، اما همه آن‌ها به این نکته تأکید داشته‌اند که مراد از مال حرام خواری و باطل آن بوده است که عالمان یهود و نصاری به بهانه و به نام دین، اموال دیگران را تصاحب می‌کردند، بهشت‌فروشی را پیشه کرده بودند و بدین گونه می‌کوشیدند تا داشته‌های دیگران را در اختیار خود قرار دهند و از این طریق اموال و ثروت می‌اندوختند و در ادامه نیز آمده است که طلا و نقره جمع می‌کنند و در راه خدا انفاق ندارند، از داشته‌های خود چیزی را به دیگران نمی‌بخشند و دیگران را از داشته‌های خود سهیم نمی‌کنند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تأکید کرد: در حقیقت اینگونه اعمال بد آن‌ها در آن دنیا تجسم پیدا خواهد کرد و به صورت عذاب‌هایی آن‌ها را در بر خواهد گرفت اما از طرفی نیز آثار این رفتارهای آن‌ها در همین دنیا خودنمایی خواهد کرد و جامعه را دچار عذاب و فروپاشی می‌کند. بنابراین اگر در جامعه‌ای ثروتمندان آن جامعه دچار حرام خواری و مال اندوزی شوند بی‌گمان آن جامعه فروپاشی و هلاکت را تجربه خواهد کرد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *