در مصاحبه با عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری مطرح شد:

عنصر اصلی پژوهش نوآوری است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، دکتر موسی حکیمی صدر عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری در گفتگویی به مناسبت هفته پژوهش در خصوص عنصر اصلی تمایز پژوهش و مفاهیم مشابه گفت: پژوهش و مفاهیم مشابهی مانند ترویج  در بسیاری از موارد خصوصاً در تحقیق های اولیه دانشجویان و طلاب با همدیگر خلط می شوند. عنصر اصلی پژوهش نوآوری است و در صورتی که در یک پژوهش و نوآوری در معنای خاص آن وجود نداشته باشد نمی توان یک کار علمی را پژوهش نامید. این نکته به معنای کم ارزش بودن مفاهیمی مانند ترویج یا تبلیغ دین نیست اما الزاماً باید بین این مفاهیم تمایز قائل شد تا بدانیم چه کسی پژوهشگر دینی است و چه کسی مروج مفاهیم دینی است.

وی در خصوص اینکه مناسب بودن موتور روش تحقیق موجود در کشور برای پژوهش‌های مسئله محور در علوم اسلامی و انسانی گفت: با توجه به اینکه زمینه مطالعاتی بنده فقه و حقوق است صرفاً در این زمینه ابراز نظر کنم بهتر خواهد بود زیرا اطلاعات دقیق از سایر شاخه های علوم انسانی ندارم. با توجه به اینکه چند سالی است بنده بحث روش تحقیق را در دانشگاه و حوزه به دوستان ارائه می‌کنم متاسفانه کتابی‌که کاربردی بیانگر آغاز تا پایان یک پژوهش مسئله محور و سایر انواع پژوهش باشد نیافته ام. لذا به ناچار دست به تالیف جزوه ای زده‌ام که در آن از ابتداء روش تحقیق کاربردی که تمایز پژوهش و ترویج و بحث انتخاب موضوع است تا انتهای ارائه یک مقاله به مجامع علمی است را در آن بیان کرده‌ام.

حکیمی صدر افزود: الحمدلله نتیجه دوره‌های روش تحقیقی که بر مبنای این جزوه و روش کاربردی اتخاذ شده به سرانجام رسیده است رضایت بخش بوده و بسیاری از دانشجویان و طلاب محترم با همین روش توانسته اند مقالات خود را به همایش ها و مجلات ارائه کنند

صدر عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری در تبیین تجربیات خود در عرصه روش در سالیان متمادی تحقیق و پژوهش گفت: در عرصه پژوهش شخصی بر خلاف آنچه بسیاری از دانشجویان و طلاب محترم در خصوص نبود موضوع و تکراری بودن موضوع مقالات و یا پایان نامه ها معتقدند اعتقاد شخصی بنده این است که شاید تنها ۱۰ درصد موضوعات در عرصه علوم اسلامی و خصوصاً فقه و حقوق کار شده است هنوز ۹۰% موضوعات کار نشده باقی مانده‌اند البته این بدان معنا نیست که هر کسی بتواند از عهده هر موضوعی برآید بلکه انجام بسیاری از پژوهش ها نیازمند توانمندی بالای پژوهشگر است لذا عرض بنده این است که بسیاری از موضوعات هستند که کار نشده‌اند اما پژوهشگر خاص خود را با توانمندی های ویژه می‌طلبند

حکیمی صدر درباره متناسب بودن خروجی های پژوهشی از نظر قالب و محتوا با نیازهای کشور افزود: متاسفانه با توجه به الزامی که دانشگاه ها بر اساتید در خصوص نگارش مقالات علمی برای کسب امتیاز پژوهشی دارند بسیاری از اساتید و پژوهشگران به این سمت رفته اند که پژوهشهایی به هدف مجلات علمی پژوهشی داخلی و یا مجلات آی اس آی خارجی نگارش کنند و امتیاز مربوطه را کسب کرده و ارتقاءات لازم را به دست آورند اما حقیقت مطلب این است که اکثر قریب به اتفاق این پژوهش ها هیچ کاربردی برای کشور نداشته و عملاً پژوهشگران ما تخصص خود را در زمینه ای مصرف داشته اند که فایده ای برای کشورمان ندارد امیدواریم با تغییر نگرش در حوزه پژوهش شاهد مقالات و پژوهش هایی باشیم که در راستای رفع معضلات فرهنگی اجتماعی و صنعتی کشورمان بوده و مشکلات کشور به طریق علمی و به دست پژوهشگران داخلی حل شود

وی در پایان افزود:

سخن پایانی بنده توصیه ای به تمام مسئولان کشور است که از پژوهش و انجام کار به طریق علمی غافل نباشند ما در هر زمینه ای  پژوهشگران خوبی در کشور داریم که می‌توانند با ارائه راهکارهای علمی مشکلات کشور را به طریق علمی حل کنند اما متاسفانه برخی از مسئولان اعتماد کافی به علم ندارند و لذا با تصمیم گیری های عجولانه و غیرکارشناسانه تصمیماتی می‌گیرند که به نتیجه نرسیده و صرفاً زمان و بودجه عمومی کشور را صرف کارهای غیر تخصصی می‌کنند. فراموش نکنیم که مدیریت یک تخصص است و یک مدیر متخصص می داند که برای هر مشکلی یک راهکار علمی وجود دارد. درست است شاید خود آن مدیر آن راهکار را نداند اما مدیر آگاه این را می‌داند که پژوهشگرانی آن راهکار علمی را می توانند به دست آورند و با کمترین هزینه و در کوتاهترین زمان بر مشکلات به طریق علمی فائق آیند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *