دلنوشته ای برای او که این روزها سوگ منداش هستیم.

دلنوشته ای برای او که این روزها سوگ منداش هستیم

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی شفیعی مدیرگروه و عضو هیأت علمی گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی، در دلنوشته ای با عنوان دلنوشته ای برای او که این روزها سوگ منداش هستیم آورده است:

دلنوشته ای برای او که این روزها سوگ منداش هستیم

من البته او را از خانواده ای ارزشمند می دانم، پدرش را و مادرش را از افتخارات انسان می دانم، همسر او را یکی از اَبر انسان های تاریخ می بینم، اما این که او توانست در تاریخ «خود» بماند و به بیانی دیگر در سایه این نام های بلند و رفیع قرار نگیرد برای من ارزشی دوچندان دارد.

فاطمه^{(علیها السلام)} را دوست دارم چون هم زن بود و هم تاریخ ساخت، او را می ستایم چون به درستی رنج عصر خویش را درک کرده بود و در همان عمر کوتاه اش در کاستن آن رنج ها تلاش کرد. رنج معنایابی در زیستن، رنج اخلاقی زیستن در جهان، رنج حرمت نهادن به هم نوع و…

پرداختن و تحلیل این ساحت از زندگی این عزیز البته فرصتی فراخ می طلبد اما تنها به میزان ذکر چند کُد این بحث را به پایان می برم.

1. معنایابی در جهان: تصویر زیست بی معنا هرچند به نظر می رسد چندان معقول نیست و به بیان دیگر هر انسانی تا زمانی زیست می کند که معنایی در جهان دارد اما نمی توان از این نکته غفلت کرد که گاه آن چنان فضای زیستن تاریک می شود و رنج ها فزونی می یابند که معنای زندگی به محاق می رود.

به حاشیه رفتن معنای زندگی البته رنج آفرین است و مصلح اجتماعی که درد مردم دارد این جا باید به میدان بیاید و مسئولیت اجتماعی اش را بپذیرد و به کمک هم نوعان خویش بیاید.

فاطمه ^{(علیها السلام)} معنای زندگی را در ساحت شخصی «شنیدن سخن خالق خویش» و «نظاره گری به سیمای رسول خدا می داند» و می گوید: حُبِّبَ اِلَىَّ مِنْ دُنْیاکُمْ ثَلاثٌ: «تلاوه کتاب الله» «والنظر الی وجه رسول الله» و در ساحت اجتماعی نیز کمک به دیگران و شریک شدن در رنج ایشان دانسته و می گوید« و الانفاق فی سبیل الله».

2. اخلاقی زیستن در جهان

یکی دیگر از رنج های عصر فاطمی نحیف بودن اخلاق بود. این سویه از زیستن انسان ها آنقدر آفتابی و عیان بود که پیامبر اسلام پیام اصلی اش را معطوف به اخلاق می دانست و فرموده بود: بعثت لاتتم مکارم الاخلاق». فاطمه ^{(علیها السلام)}  نیز با درک این رنج فردی و اجتماعی پیرامون اش تلاش داشت تا به اصلاح آن بپردازد. از زبان عائشه همسر پیامبر نقل شده است که: ما رَأَیْـتُ اَحَـدا قَطُّ اَصْدَقَ مِنْ فاطِمَهَ علیهاالسلام غَیْرَ اَبیها صلی الله علیه و آله. کسى را راستگوتر از فاطمه علیهاالسلام ندیدم جز پدرش.

3. حرمت نهادن به هم نوع

ساحت دیگری که رفتار فاطمه (علیها السلام) در آن ساحت نیز باید الگو باشد اما شوربختانه این چنین نشد رعایت حرمت و کرامت دیگران است”

این زن تاریخ ساز در تصویرسازی اش از انسان ایده آل آن عصر به نکته ای اشاره می کند که رنج انسان پیرامون اش بوده و می گوید: خِیارِکُم ألیَنُکُم مَناکِبَهُ و أکرَمُهُم لِنِسائِهِم ؛ بهترین شما کسانى اند که با مردم نرم ترند و زنان خویش را بیشتر گرامى مى دارند. دعوت به گرامی د اشتن زنان در جامعه ای زن در آن از کمترین حقوق انسانی و اجتماعی بهره مند است یکی از شنیدینی ترین سخنان این انسان گرانقدر است.

فاطمه^{(علیها السلام)}  نه تنها در پیدا این گونه بود که در پنهان نیز آن گاه که می خواست به دعا بنشیند و خلوت اش را خدای خویش تجربه کند، ابتداء از هم نوع خویش آغاز می کرد و به فرمایش امام موسی بن جعفر، هر گاه فاطمه علیها السلام دعا می نمودند، برای مؤمنین و مؤمنات دعا کرده و برای خود اصلا دعایی نمی فرمود. به ایشان عرض شد: ای دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله شما برای مردم دعا می کنید، چرا برای خویش دعا نمی فرمایید؟ فرمودند: ابتدا همسایه سپس اهل خانه.